Z początkiem 2019r. do ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej u.p.d.o.f.), wprowadzona została tzw. ulga termomodernizacyjna.
W ramach tej ulgi podatnicy będący właścicielami lub współwłaścicielami budynków mieszkalnych jednorodzinnych mają prawo odliczać od podstawy obliczenia podatku dochodowego wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku. Zasady korzystania z ulgi termomodernizacyjnej określają przepisy art. 26h u.p.d.o.f.
Odliczenia w ramach ulgi termomodernizacyjnej dokonuje się od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2 u.p.d.o.f. oraz od przychodów wymienionych w art. 6 ust. 1, 1a i 1d ustawy o ryczałcie.
Oznacza to, że z możliwości odliczenia mogą skorzystać podatnicy opodatkowujący swoje dochody według skali podatkowej lub według jednolitej 19% stawki podatku oraz opłacający ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.
Ulga termomodernizacyjna dotyczy wyłącznie wydatków poniesionych przez podatnika będącego właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego pod warunkiem, że przedsięwzięcie termomodernizacyjne w tym budynku zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.
Jeżeli podatnik nie ma tytułu prawnego, z którego wynikałoby jego prawo własności do nieruchomości, a jedynie jest jej posiadaczem, wówczas nie może skorzystać z omawianego odliczenia.
Jak wynika z objaśnień podatkowych z dnia 16 września 2019r., budynek mieszkalny jednorodzinny to budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.
Definicja powyższa jest zgodna z definicją zawartą w Art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186, z późn. zm.).
Przy czym podatnik będzie miał prawo do ulgi termomodernizacyjnej, jeśli budynek, którego jest właścicielem lub współwłaścicielem, będzie miał status budynku mieszkalnego jednorodzinnego, zgodnego z powyższą definicją, najpóźniej na dzień dokonania odliczenia.
Z ulgi termomodernizacyjnej nie można korzystać w przypadku budynku będącego w budowie. Odliczenie dotyczy budynków już wybudowanych.
Wprowadzenie nowej ulgi spowodowało powstanie nowego terminu – przedsięwzięcie termomodernizacyjne. Pojęcie to na gruncie u.p.d.o.f. jest zdefiniowane poprzez odniesienie do już istniejącej definicji zawartej w art. 2 pkt 2 ustawy z 21.11.2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów.
Zgodnie z tą definicją przedsięwzięcie termomodernizacyjne jest to przedsięwzięcie, którego przedmiotem jest:
W świetle tej definicji nacisk jest zatem kładziony na działania, które powodują faktyczne zmniejszenie zapotrzebowania na energię lub ograniczenie jej strat albo zamieniają tradycyjne źródła energii na źródła odnawialne.
Analizując przepisy można wyciągnąć wniosek, iż aby udowodnić przeprowadzenie przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w ramach ulgi należałoby również przeprowadzić audyt energetyczny budynku.
Usługa audytu energetycznego została wymieniona wśród usług będących przedsięwzięciem termomodernizacyjnym w wydanym rozporządzeniu (o którym mowa poniżej), więc jej koszt można także odliczyć w ramach ulgi.
Jednocześnie w dotyczących ulgi termomodernizacyjnej objaśnieniach podatkowych z dnia 19 września 2019 r. znajduje się adnotacja, iż podatnik nie jest zobowiązany do przeprowadzania audytu energetycznego, w tym przed realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego
W oparciu o nowe przepisy zostało także wydane przez Ministra Inwestycji i Rozwoju rozporządzenie z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz.U. poz. 2489) określające wykaz rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych.
Zgodnie z jego treścią do materiałów budowlanych i urządzeń zaliczają się m.in:
Natomiast do usług związanych z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego zalicza się:
Aby skorzystać z ulgi podatnik musi zakończyć przedsięwzięcie w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek . Jeżeli termin ten nie zostanie dotrzymany, podatnik jest obowiązany zwrócić ulgę poprzez doliczenie kwot poprzednio odliczonych do dochodu za rok podatkowy, w którym upłynął termin na zakończenie przedsięwzięcia.
Wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Jeżeli poniesione wydatki były opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę wydatku uważa się wydatek wraz z podatkiem od towarów i usług, o ile podatek ten nie został odliczony na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług.
Regulacja ta wskazuje na brak możliwości odliczenia wydatków, których podatnik nie poniósł, gdyż zostały mu zrefinansowane (zwrócone). Odliczeniu podlegają te wydatki, których ciężar ekonomiczny ponosi podatnik (uszczuplają jego majątek). Zatem jeżeli wydatki są sfinansowane pożyczką/kredytem, których spłata obciąża podatnika, wówczas są traktowane jako sfinansowane przez podatnika i podlegają odliczeniu.
Nie ma także możliwości odliczenia wydatków, które w jakiejkolwiek formie pomniejszyły już zobowiązanie podatkowe podatnika.
Limit ulgi nie jest związany z jedną inwestycją lub jednym przedsięwzięciem termomodernizacyjnym, lecz jest określony dla danego podatnika, niezależnie od liczby inwestycji termomodernizacyjnych. Podatnicy pozostający w związku małżeńskim powinni wiedzieć, że limit ten dotyczy każdego z małżonków odrębnie, czyli każdemu z nich przysługuje odliczenie w maksymalnej wysokości 53 000 zł.
Odliczenia dokonuje się w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki . W zależności od sposobu opodatkowania podatnika kwota odliczenia w ramach ulgi termomodernizacyjnej musi być uwzględniona w załączniku PIT/O do zeznania PIT-37, PIT-36, PIT-36L lub PIT-28 (w zależności od stosowanej przez podatnika formy opodatkowania).
Kwota odliczenia nieznajdująca pokrycia w rocznym dochodzie podatnika podlega odliczeniu w kolejnych latach, nie dłużej jednak niż przez 6 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.
Zgodnie ze zmienionym brzmieniem ust. 4 w art.26h u.p.d.o.f. za datę poniesienia wydatku uważa się dzień wystawienia faktury.
Jednocześnie w dotyczących ulgi termomodernizacyjnej objaśnieniach podatkowych z dnia 19 września 2019 r. znajduje się adnotacja że za datę poniesienia wydatku uważa się dzień sprzedaży (datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi) określony na fakturze VAT, ponieważ na podstawie faktury ustala się wysokość poniesionych wydatków na termomodernizację budynku. W przypadku, gdy na fakturze VAT brak jest informacji o dniu sprzedaży przyjmuje się, że dzień ten przypada na dzień, w którym wystawiono fakturę.
Podatnik, który po roku, w którym dokonał odliczeń, otrzymał zwrot odliczonych wydatków na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, jest obowiązany doliczyć odpowiednio kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot.
Odliczenie z tytułu ulgi termomodernizacyjnej stosuje się również do przedsięwzięcia termomodernizacyjnego rozpoczętego przed dniem 1 stycznia 2019 r., które zostanie zakończone po dniu 31 grudnia 2018 r., jednak nie później niż w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek. W takim przypadku, odliczeniu podlegają wydatki poniesione na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego od dnia 1 stycznia 2019 r. do dnia, w którym upływa okres 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.